Veranderingen in de darmwerking kunnen vele oorzaken hebben. De oorzaak kan structureel zijn, bijvoorbeeld in geval van zenuw- of spierletsel als gevolg van een operatie of ongeval. Sommige geneesmiddelen zijn van invloed op de darmwerking.

De problemen kunnen ook het gevolg zijn van een gebrek aan lichaamsbeweging, een bepaald dieet of overgewicht. Reizen en gewoonteveranderingen kunnen ook leiden tot tijdelijke darmproblemen.

Onvoldoende drinken kan aanleiding zijn tot obstipatie.

Alcohol, vooral bier, kan darmproblemen veroorzaken.

Obstipatie

Obstipatie (verstopping) kan leiden tot een geblokkeerde darm, die alleen nog waterige ontlasting doorlaat. Deze dunne ontlasting is moeilijk te controleren, wat kan leiden tot het verliezen ervan via de anus.

Het operatief verwijderen van aambeien (hemorroïden), abcessen of fistels kan, evenals het herstellen van scheurtjes, leiden tot een pijnlijke stoelgang. De pijn kan tot gevolg hebben dat men toiletbezoek probeert te mijden, wat weer kan leiden tot obstipatie.

Aandoeningen als het prikkelbaredarmsyndroom (PDS), ook wel Irritable Bowel Syndrome of IBS genoemd, kunnen aanleiding geven tot zowel obstipatie als diarree.

Continentieproblemen kunnen ook voortkomen uit herhaald persen vanwege aanhoudende of terugkerende obstipatie.

Het persen kan leiden tot beschadigingen aan de dikke darm, het rectum, de spieren en de anus. Die beschadigingen kunnen weer van invloed zijn op de darmcontrole.

Diarree

Diarree kan een oorzaak zijn van fecale incontinentie, maar ook een symptoom van iets anders.

Acute (plotseling optredende) aanvallen van diarree, zoals bij een voedselvergiftiging, verdwijnen meestal binnen een paar dagen.

Diarree-aanvallen kunnen ook het gevolg zijn van (overmatig) gebruik van cafeïne, kunstmatige zoetstoffen, alcohol of snoep.

Chronische (aanhoudende of terugkerende) diarree kan tal van oorzaken hebben, waaronder lactose-intolerantie, chronische darmonstekingen, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, of prikkelbaredarmsyndroom.

Bevalling

Tijdens de zwangerschap worden de spieren van de bekkenbodem zwaar belast. Tijdens de bevalling worden deze spieren opgerekt, waardoor ze zwakker kunnen worden en soms zelfs scheuren. Ook de zenuwen kunnen tijdens de bevalling schade oplopen.

Operatief ingrijpen tijdens de bevalling kan later ook leiden tot problemen.

Letsel als gevolg van operatief ingrijpen tijdens de bevalling leidt soms tot spierschade die pas tientallen jaren later aan het licht komt.

Spieren

Persen tijdens obstipatie kan resulteren in schade aan de dikke darm en de (sluit)spieren.

Een chirurgische ingreep in het bekkengebied, de dikke darm of de anus, bijvoorbeeld voor het verwijderen van een fistel, een abces of aambeien, kan ook leiden tot spierbeschadiging.

Verzakking

De continentie kan ook negatief worden beïnvloed door een verzakking (prolaps). We spreken van een verzakking wanneer een orgaan zich verplaatst of naar binnen keert.

Wanneer bijvoorbeeld het rectum bij een vrouw zich verplaatst en in de vagina zakt, spreken we van een rectokèle.

Bij een intussusceptie (invaginatie) keert het rectum zich naar binnen.

Het corrigeren van een verzakking gebeurt door middel van een operatie.

Verminderde opslagcapaciteit

Littekenweefsel als gevolg van een operatie of aandoening kan de elasticiteit en daarmee de opslagcapaciteit van de darmen verminderen.

Zenuwbeschadiging

Het rectum, de anus en de spieren die van invloed zijn op de darm- en blaascontrole, zijn voor de communicatie met de hersenen afhankelijk van zenuwen. Wanneer deze zenuwen of zenuwbanen schade oplopen, ontstaan er problemen.

Dergelijke beschadigingen kunnen zijn veroorzaakt door een operatieve ingreep of een ongeval, zoals bij letsel aan de ruggengraat. Ze kunnen ook het gevolg zijn van een ziekte die het zenuwstelsel aantast, zoals multiple sclerose.

Aandoeningen

Bepaalde aandoeningen kunnen continentie-ondersteunende maatregelen noodzakelijk maken. Dat geldt bijvoorbeeld voor ziektes als diabetes, spina bifida (‘open rug’), en neurologische problemen ten gevolge van een beroerte, de ziekte van Parkinson of de ziekte van Alzheimer.